Ridder in de Orde van Oranje Nassau, Vera van der Rijt, aan het woord:

"Vrijdag 26 april. Op het programma staat, voorbereiden “Café Gemert ontmoet”. Een plek waar inwoners uit Gemert 1x per maand bij elkaar komen voor een praatje, muziek, een drankje en hapje. Vaak zijn er 10 verschillende culturen. Léon (mijn man) en ik zijn hier mee gestart toentertijd voor de Oekraïense vluchtelingen en we werken er nu met 5 vrijwilligers. Om 12 uur hadden we afgesproken om de ruimte te versieren. Met een doos met chips en een tas met slingers ben ik nietsvermoedend naar binnen gegaan.

80 mensen zaten daar al bijna 10 minuten doodstil te wachten... Ik zag de burgemeester en toen wist ik hoe laat het was. Een groot applaus, iedereen ging staan en degenen die mij een beetje kennen snappen wel hoe ik me voelde. Overal zag ik vrienden, familie, collega’s Make-A-Wish, oud collega’s, mensen van Stichting Leergeld, Oekraïense mensen, onvoorstelbaar.

Ja, en dan moet je dus op het podium. De burgemeester had een mooi woordje en benoemde alle dingen waar ik mee bezig was. Best veel ja, maar ik dacht steeds: ”Het is allemaal ook zo leuk”. En wat ik in de verste verte nooit gedacht had, gebeurde. Er werd mij een lintje opgespeld.

Overdonderd was ik, overdonderd hoeveel mensen er gekomen zijn voor mij. Uit alle hoeken van het land, zelfs een neef uit Zwitserland was gekomen. Overdonderd hoe zoveel mensen, zo lang niets gezegd hebben, ze wisten het al een jaar. Overdonderd toen ik een dag later hoorde hoe al de voorbereidingen waren geweest in het diepste geheim. Overdonderd door de bloemen, de lieve kaartjes, de bewust uitgekozen cadeautjes. Overdonderd hoe de vrijwilligers samen met Léon dit initiatief hebben genomen.

Ik ben 2 weken van slag geweest, emoties zaten hoog. Maar 1 ding weet ik van mezelf, alles doe ik vanuit mijn hart en vanuit een supergezond en gelukkig leven. Vanaf jongs af aan heb ik altijd een zwak gehad voor de kwetsbaren en dat zal blijven……"