Boevenvanger wordt boef (en vond het nog leuk ook)

'Dat je met zo’n kleine bijdrage zoveel impact kunt hebben op iemands leven.'

Op 10 oktober brachten we onze verjaardag door op het terrein van de politieacademie in Lelystad. Een bewuste keuze. Terug naar hoe Make-A-Wish in Amerika begon, met de politiewens van Chris uit Phoenix. In Lelystad zagen tien kinderen hun politiewens in vervulling gaan. Zoals Jace die compleet in politie-outfit handboeien mocht ‘omdoen’ bij een ‘echte’ boef. Of Mike die meeliep met zijn favoriete politievlogger. Een prachtige dag, waar we allemaal met een goed gevoel op terugkijken, de politie incluis. Mede-organisator Bas van Tuijl liet zich bijvoorbeeld maar al te graag door enkele kinderen in de boeien slaan. 'Normaal blijf ik liever wat op de achtergrond, maar dit was zó leuk om te doen…'

Bas, wat doe jij bij de politie? 'Ik werk als senior GGP bij basisteam Zeist-Bunnik-Leusden-Woudenberg.' Uhm… GGP? Bas moet lachen. 'Zeg maar ‘brigadier’. En sinds een paar maanden neem ik tijdelijk waar als operationeel expert Wijk. In die rol faciliteer en ondersteun je de wijkagenten en ben je verantwoordelijk voor een heel gebied. In mijn geval Leusden-Woudenberg.'

Altijd al gedroomd van werken bij de politie? 'In mijn familie zijn ze groen (defensie) of blauw, alleen ik heb tien jaar als fysiotherapeut gewerkt. Ik was dus een beetje een vreemde eend in de bijt. Toch bleef het politievak me wel een beetje trekken. Tenslotte besloot ik de switch te maken. In 2015 meldde ik me aan voor de opleiding en in 2017 was ik klaar om de operatie in te gaan. Daar heb ik geen spijt van. Als agent help je mensen. Ja, wel op een andere manier dan toen ik fysiotherapeut was, maar toch… Dit vak klopt met mijn persoonlijke kernwaarden: mensen helpen en een steentje bijdragen aan de maatschappij. Een beetje een cliché en tegelijk heel waar. Deze intrinsieke motivatie zie ik wel bij meer collega’s. Tegelijk is het leuk en afwisselend werk. Ik weet ‘s ochtends nooit hoe de rest van de dag eruitziet.'


Hoe ziet jouw dag er dan uit? 'In mijn rol als waarnemer richt ik me wat meer op de portefeuille die heb: zorg & veiligheid. Ik monitor de werkprocessen en moet ervoor zorgen dat de randvoorwaarden kloppen, zodat bijvoorbeeld de wijkagenten hun werk kunnen doen. Uiteraard ben ik tijdens dit werk ook beschikbaar voor de meldkamer, dus als er via de portofoon een oproep komt, ben ik hiervoor ook beschikbaar. Dit gebeurt de laatste tijd wat vaker. En wanneer ik een incident afhandelingsdienst draai, reageer ik hoofdzakelijk op de 112 meldingen. Dan weet je écht niet wat er op je pad komt.'


Hoe raakte je betrokken bij 10 oktober? 'In het voorjaar kreeg ik opdracht om samen met twee collega’s de jaarlijkse teamdag te organiseren. Mijn idee was om het ditmaal anders aan te pakken. Normaal karten we ofzo, en daarna eten. Nu wilde ik wat maatschappelijks doen en daar een deel van het budget aan besteden. We begonnen met een rondje bellen. Op een gegeven moment had ik iemand van Make-A-Wish aan de lijn

'Ik ben erg dankbaar dat we met een relatief kleine bijdrage zoveel impact konden hebben. '

We kregen de teamdag op dat moment niet op elkaar aangesloten en na wat heen en weer bellen besloten we dan maar iets anders te doen. Kort daarna ontving ik een telefoontje van Make-A-Wish met de vraag of we voor 10 oktober wat konden betekenen. Nou ben ik een echt zacht eitje en het raakte me behoorlijk toen Hanneke me het verhaal erachter vertelde en me de beelden over de politiewens van Chris stuurde. Hoe bijzonder om dan op de verjaardag van Make-A-Wish Nederland de cirkel weer rond te krijgen.'


Moest je moeite doen om je collega’s mee te krijgen? 'Helemaal niet. Mijn cirkel van invloed binnen de politieorganisatie is niet heel groot, dus ik begon bij communicatie. Directeur Mirjam Otten en haar assistent Diana Stolte-Mulder waren direct om. Samen wilden we er iets moois van maken. 10 oktober was best kort dag en we moesten bergen verzetten om de dag logistiek voor elkaar te krijgen.

'Hoe bijzonder om op de verjaardag van Make-A-Wish Nederland de cirkel weer rond te maken.'

Het was namelijk de bedoeling dat de kindjes thuis met de politieauto werden opgehaald en daarvoor hadden we uit heel Nederland agenten nodig. Ik merkte dat wanneer je de naam Make-A-Wish liet vallen, praktisch iedereen wilde meewerken. Zelfs als het ze een vrije dag kostte. Wat een goeie energie kreeg je daarvan! De locatie Lelystad was een bewuste keuze. Die lag lekker centraal en we hadden er tenminste de ruimte. Uiteindelijk is het Diana en mij gelukt om alles op tijd af te krijgen. De teams uit de regio’s namen zelf hun auto mee en de collega’s van OBT Limburg hadden wat extra spulletjes mee. Zoals handboeien, koppels, oefenpepperspray en wapenstokken, omdat zij een groot deel van het middagprogramma verzorgden.'


En jij kroop nog even in de huid van een echte boef. 'Diana en ik coördineerden de boel en wilden de 10e eigenlijk een beetje op de achtergrond blijven. Tóch was het superleuk zelf nog even boef te spelen voor een aantal kinderen.”'

Bij het volgende jubileum weer? 'Absoluut. Zonder over na te denken. De samenwerking met Make-A-Wish is fantastisch verlopen. En het was ons niet gelukt zonder de belangeloze hulp van mijn collega’s. Ik zie het zo: ik heb een steen aan het rollen gebracht en om de steen verder in beweging te brengen én te houden had ik echt alle hulp van mijn collega’s nodig. Graag wil ik ze in dit interview nog even alle krediet geven.'


Je krijgt er ook veel voor terug. 'Zeker. Ik ben erg dankbaar dat we met een relatief kleine bijdrage zoveel impact konden hebben. Dat wij dát voor elkaar kregen, gewoon, door een beetje vrije tijd in te leveren… En Diana is echt door Make-A-Wish geraakt en heeft inmiddels gesolliciteerd op de functie van vrijwilliger relatiebeheer ziekenhuizen in het AMC. Ze heeft geen medische achtergrond, maar wél jaren in het AMC gewerkt en haar netwerk is groot. Wie weet!'