“Dit is je wereldje geworden, steeds kleiner en alles zo wit. Geluiden die je nergens eerder hoorde, En altijd papa of mama die met bezorgde wenkbrauwen aan je bedrand zit. Dit is je wereldje geworden, en buíten schijnt de zon. Maar vandaag moet jij binnen blijven, want er zijn slangen met hollende vloeistoffen, en mensen met mappen, drukte alom. En iedereen is wel lief en bezorgd, in dit wereldje van jou. Maar vertel óns nog ‘n keer je állerliefste wens, je móóiste droom voor als je later groot worden zou.”