Demi de Boer & Make-A-Wish hebben gezamenlijke wens:
'We willen heel graag de jongeren bereiken.'
Demi de Boer zet zich sinds kort in voor Make-A-Wish als wensbegeleider en Prinses Sterre. De 26-jarige die met haar liefde Ronnie Flex een jaar geleden dochter Rémi Ayoki kreeg legt uit wat haar daarin drijft.
'Ik heb meteen een DM gestuurd naar Make-A-Wish: kan ik iets bijdragen?'
Het was tijdens het jaarlijkse White Dinner van Friends of the Brands, toen het vuur bij Demi de Boer werd aangewakkerd. Daar waar de meest inspirerende en invloedrijke vrouwen gematcht worden met allerlei deelnemende merken op het gebied van fashion, beauty, lifestyle, gadgets, travel en automotive pinkte zij een traantje weg. Demi werd getroffen door het verhaal dat Make-A-Wish Nederland die avond presenteerde.
‘Op een filmpje lieten ze zien wat Make-A-Wish allemaal doet. Zo mooi. Het raakte me enorm. Het ging om Ize, een meisje dat nog zo graag een keer op een eenhoorn wilde rijden. Daar werd ze opgehaald in een grote roze limo, daar kwam ze aan bij de stal en ja hoor, daar stond de eenhoorn. Haar glimlach en ook de lach op het gezicht van haar moeder: onvergetelijk. Aan de ene kant werd ik er heel verdrietig van dat sommige kinderen helemaal geen kind kunnen zijn door een ziekte, aan de andere kant is dat precies wat Make-A-Wish doet: het kind weer even kind laten zijn. En dat zag je zo mooi terug bij Ize.’
Demi, die in het dagelijkse leven de partner is van rapper Ronnie Flex en dochter is van oud-voetballer Ronald de Boer, liet het er niet bij zitten. ‘Ik kwam thuis en zei tegen Ronell: o man, ik zag dit filmpje en dat was zo impactvol. Hij vindt het dan heel zwaar, omdat hij helemaal niet tegen kinderleed kan, maar was het volledig met me eens: als we iets kunnen doen, doen we dat. Ik heb meteen een DM gestuurd naar Make-A-Wish: kan ik iets bijdragen?’
Nou en of ze dat kan. Binnen de kortste keren zat Demi met algemeen directeur Hanneke Verburg rond de tafel om te kijken op welke basis ze zich kon inzetten voor het goede doel. ‘Dat kon in een rol als ambassadeur, dat kon door mee te denken richting de wat jongere doelgroep waar een hoop van mijn volgers op social media zich begeven. Vanuit mijn platform kan ik mijn betrokkenheid met Make-A-Wish delen en uiteindelijk hoop ik dat mensen dan sneller en meer gaan doneren omdat ze zien wat voor een mooi doel het is.’
Van jongs af aan meegekregen Demi leerde al in haar jongste jaren dat kinderen het niet als vanzelfsprekend goed hebben en gezond zijn. ‘Mijn vader speelde veel in het buitenland en daardoor zat ik op internationale scholen. Op die scholen moet je een aantal uren besteden aan vrijwilligerswerk, anders ga je niet over en haal je geen diploma. In totaal liep dat op tot 120 uur per jaar in de hoogste klas. In Qatar gingen we vuilnis rapen op het strand, maar we hebben ook in Sri Lanka scholen bezocht waar de kinderen niet eens potloden hadden om mee te schrijven. Het was louterend om naar ze te luisteren, hun dromen en doelen te horen. Ik heb altijd gevoeld en geweten: je kunt iets betekenen voor de ander, hoe klein soms ook, maar doe in ieder geval iets. Zo ben ik ook in 2017 met mijn vader voor Plan Nederland naar Brazilië geweest- een organisatie om meisjes over de hele wereld een toekomst te geven. Middels voetbalprojecten wilden we meisjes krachtiger en zelfbewuster maken, zodat tienerzwangerschappen wat meer voorkomen konden worden. Ga die straat af, ga voetballen, met die boodschap gingen we rond.’
Jongeren betrokken houden
Dat Demi en Make-A-Wish de handen ineen slaan is van groot belang. Juist haar doelgroep, de jongeren, staan vaak nog helemaal open voor het steunen van goede doelen maar zitten met de vraag: hoe. Demi: ‘Ik kan me zo goed herinneren hoe ik op de basisschool geraakt werd door de armoede of de ellende van kinderen en dan onmiddellijk iets wilde doen, maar soms niet wist hoe. Daarom wil ik zo graag meedenken: hoe krijgen we jongeren betrokken bij Make-A-Wish? Ik weet zeker dat jongeren het allemaal willen, maar we moeten ze informeren en erbij betrekken. Eigenlijk vind ik dat we ook in Nederland het verplicht moeten stellen op scholen dat er een x-aantal uren aan goede doelen wordt besteed. Zodat je heel jong al meteen leert elkaar te helpen. Dan gaat het later ook wat gemakkelijker, geef je het aan nieuwe generaties weer door.
Wij willen heel veel doen voor de wereld, maar vaak weten we nog niet zo wat mogelijk is. In Qatar was iedere docent verantwoordelijk voor één goed doel. Dan heb je het helder en concreet. Zij wisten ons precies te vertellen hoe we het verschil konden maken. En dat is precies wat jongeren willen: het verschil maken. Ze zijn zeer gemotiveerd, zeer actief, staan op voor waar ze in geloven.
'Daarom wil ik zo graag meedenken: hoe krijgen we jongeren betrokken bij Make-A-Wish?'
En daarom wil ik ze heel graag via mijn kanalen vertellen wat ik ga doen voor Make-A-Wish en wat Make-A-Wish doet voor de kinderen. Ik zie mezelf wel langs scholen gaan, om acties te ondernemen. Als er bewustzijn komt en ik ze kan inspireren, gaan jongeren hopelijk mijn boodschap doorgeven en krijg je een beweging. Ik hoop dat ze dan fondsen gaan werven, sponsorlopen doen, creatief van alles gaan organiseren, iets ludieks, om Make-A-Wish maar te helpen. Als jongeren zien waar het geld heen gaat, als ze zien dat het goed terechtkomt, dan gaan ze er ook voor.’