Erik Nugteren is een vrolijk mens. Levenslustig en nieuwsgierig, de lach nooit ver weg. ‘Ik voel me bevoorrecht. Mijn ouders hebben me een heel mooie jeugd gegeven en me verrijkt met veel vertrouwen, een groot goed. Altijd hebben ze me support gegeven, het gevoel dat ik bij ze terecht kon. Toen ik al heel jong ging ondernemen vanuit de overwaarde van mijn eerste huis, zei mijn vader: “Erik, jongen, mocht het fout gaan, dan staat er thuis altijd een bloemkooltje voor je klaar en een bedje.” Tegelijk gaf hij me heel erg het gevoel dat het niet fout zou gaan.’

Erik was de jongste van drie zonen, zijn wieg stond in 1976 in Jakarta, want vader was een expat die voor Philips de wereld rondreisde. ‘Mijn oudste broer is in Ghana geboren, mijn ouders hebben ook nog in Taiwan gewoond. Ik kan me er niks van herinneren, ik was nog zo klein toen we terugkeerden naar Nederland. Mijn kindertijd speelde zich af in een polderdorp middenin het land.’

Adoptie

Inmiddels is Erik al een tijd getrouwd en heeft hij twee zonen van twaalf. ‘Een tweeling uit Amerika die we hebben geadopteerd. Wij hadden een grote kinderwens, maar op de natuurlijke manier was het ons niet gegeven. We zagen onszelf niet kinderloos, als ik droomde over de toekomst zag ik mezelf altijd aan de rand van een sportveld de trotse vader zijn.’

In Florida werd de tweeling twaalf jaar geleden geboren, prematuur, de jongetjes wogen slechts 1600 gram. ‘Voor hen was het natuurlijk ontzettend fijn dat wij ze allebei konden adopteren, zo bleven ze bij elkaar en hebben ze altijd een bloedverwant in de buurt. Prachtig om te zien hoe die jongens zich hebben ontwikkeld. Een van hen was ieniemienie als kind en is uitgegroeid tot een rugbyende reus van 73 kilo, de ander is een voetballer van 53 kilo. Onze belangrijkste taak is dat die jongens met zelfvertrouwen opgroeien, dat ze trots zijn op wie ze zijn en ze hun mannetje kunnen staan. Weerbaarheid is in deze snel harder wordende wereld broodnodig.’

Waarom Make-A-Wish

Als vader van het liefdevolle gezin en als eigenaar van Ambassador Vermogensbeheer lacht het leven Erik toe en hij lacht stralend terug. Geluk is er om te delen en toen zijn bedrijf een eigen magazine en later ook een podcast begon, Puur & Persoonlijk, kregen goede doelen steevast een podium. ‘Zo lang het ons goed gaat reserveren we een deel van onze winst voor doelen die ons aanspreken. Soms ken je iemand of soms denk je: dit is echt een heel mooi goed doel. Dat kan heel klein zijn. Als het ons maar raakt. We zijn niet op de massa gericht, we vinden het juist mooi doelen te helpen die niet zo bekend zijn, maar wel fantastische dingen doen.’

Toen Erik bij een autorally van FCN (Founders Carbon Network) de algemeen directeur van Make-A-Wish, Hanneke Verburg, ontmoette werd hij meteen geraakt door haar verhalen. ‘En toen ze met haar collega Annefloor Wilke bij mij langskwam op kantoor kreeg ik er een nog beter gevoel bij. Ze waren heel hands on, heel doortastend en helder, leefden de bereidheid ervoor te knokken. Ik houd daar van. We hadden meteen een klik. Daarbij: een doel dat kinderen op 1 heeft staan, hoe mooi is dat? Als je echt het verschil wilt maken, kom je al snel bij kinderen uit. Het impactvolle traject van de Wish Journey, het voortdurend bezig mogen zijn met die liefste wens, is zo waardevol. Als je gezond bent, heb je duizend wensen die je kunt vervullen, maar als je ziek bent, is er vaak maar één.

Het is een universeel gevoel dat er niets ergers bestaat dan dat je eigen kinderen vroeger sterven dan jijzelf. Dat komt bij iedereen binnen. Dus als je de liefste en soms zelfs de laatste wens van een kind kan helpen vervullen, echt iets mee kan geven aan een kind en het gezin? Dan doe je dat. Als een kind en zijn gezin ergens naartoe kunnen leven en een fantastische belevenis meemaken, helpen we met een grote grijns. Daarom zei ik: wij gaan een wens adopteren. Dat leek me een heel goede vorm.’