Hoe de allerliefste wens van Siraç in vervulling ging
De zevenjarige stoere piloot
Het leven van de pas zevenjarige Siraç staat in het teken van ziekte en zorg. De terugkeer van leukemie dwong hem onlangs in een nieuw behandeltraject van twee jaar. Make-A-Wish en KLM sloegen de handen ineen en zorgden voor heel wat veerkracht: Siraç ging de lucht in!
Siraç is een gezellige jongen. Aan grapjes geen gebrek. Op school kan hij ook serieus zijn, een kieskeurig type, netjes en bepaald niet verlegen. Zo op het oog is Siraç een normale jongen, maar niets is minder waar. Siraç is ziek. Leukemie. Al heel jong kon hij lang niet altijd kind zijn. Rondom hem altijd de beklemmende sfeer van angst, zorg, verdriet. Na jaren van behandeling leek de lucht geklaard voor zijn vader, moeder, zusje Belinay en de stoere jongen zelf. Siraç was schoon. Maar eind 2022 kwam er fikse tegenslag: de leukemie keerde terug. De knappe dokters van het Prinses Máxima Centrum in Utrecht hadden geen beter bericht: Siraç moest wederom een behandeltraject in van twee jaar.
Magie en Veerkracht
Op zulke momenten heeft een kind als Siraç nog meer magie nodig dan alle andere kinderen. Uit onderzoek is gebleken dat alle negatieve emoties een veelvoud aan positieve emoties tegenover zich moeten krijgen om de boel in balans te krijgen. Bij het Prinses Máxima Centrum schakelden ze Make-A-Wish Nederland in: tijd voor een Wish Journey, tijd voor veerkracht. Siraç kreeg bezoek van twee wenshalers die hem vroegen naar zijn allerliefste wens. Nou, dat wist hij wel. Piloot worden, bij de KLM, hoe vet zou dat zijn! De tijd van verheugen ging in, een tijd waarin Siraç er met allerlei attenties en cadeautjes volop aan herinnerd werd. Zijn hoofd vulden zich voortdurend vol beelden in het heerlijke luchtruim.
En zo gebeurde het dat op maandag 19 juni 2023 Siraç eerst een afspraak in het Prinses Máxima Centrum had, waarbij zijn pompje eruit mocht, een mijlpaal op zich waardoor hij zich een stuk minder patiënt voelde. Verheugd zat hij naast moeder Pinar die hem vervolgens naar zijn school in Den Haag bracht. Daar wachtte in de lunchpauze een tweede verrukkelijke verrassing. Een limousine met groot daarop zijn naam wenkte hem en even later werd Siraç uitgezwaaid door zijn klasgenootjes van groep 3. Het grote avontuur ging beginnen, zijn liefste wens ging uitkomen. Pinar: ‘Het eerste wat hij zei was: “Mama, alle kinderen op school denken nu dat ik niet ziek meer ben, niemand gaat me nu nog uitlachen. Ik ben stoer, ik ben rijk!”’
Zijn limousine zette koers naar Paterswolde. Siraç en Belinay doken gretig in enkele verse cadeaus: een nieuw boek over vliegtuigen en een knutselpakket. Aangekomen bij het Fletcher Familiehotel Paterswolde plonsde het hele gezin juichend in het water; nu het pompje eruit was, mocht ook Siraç onbezorgd zwemmen. In het hotel schoten Siraç en Belinay in gloednieuwe badjasjes met daarop hun naam, ze leken wel koning en koningin. Ze verheugden zich op wat komen ging, smullend van een diner, allemaal speciaal voor hen.
Dinsdag zou een magische dag worden. Daar arriveerden een politiewagen en motoragent van de marechaussee en zo werd het gezin naar de KLM Flight Academy geëscorteerd. KLM-managing director Auke Dros stond het gezin al op te wachten met een waanzinnige boodschap: Siraç zou als echte piloot in opleiding een hele dag op de Academy leskrijgen. ‘Je gaat een vliegtraining volgen in de simulator, en natuurlijk mag je ook "echt" de lucht in!’ Dros deed het zichtbaar wat Siraç te ontmoeten: ‘Het geeft een heel warm gevoel zo’n zevenjarige te helpen zijn liefste wens in vervulling te laten gaan.’
Levend in zijn liefste wens was Siraç niet meer ziek, maar gewoon een onbezorgd kind. En meer dan dat. Stropdas om, KLM-pet op, een echte speld op zijn revers, headset op zijn hoofd, daar zag je een echte, stoere captain. Na de wijze lessen van zijn leraren en het oefenen in een simulator kwam uiteindelijk de meer dan zoete kers op de taart: daadwerkelijk de lucht in. Zijn ogen glommen, de duim ging onafgebroken omhoog. Onder hem groene velden weide en blauwe lappen meren en rivieren, onder zijn ogen trokken de dorpen en steden aan hem voorbij. Pinar: ‘Ik had wel verwacht dat ze iets voor mijn zoon zouden doen, maar dit? Nooit. Toen hij als een echte piloot zo opsteeg, kreeg ik overal kippenvel.’ En Siraç zelf? Die is maanden later nog altijd in de wolken, zo blij.